؛
تالاب؛ جغرافیای اندوه، اکوسیستم امید
تالاب‌ها فقط پهنه‌هایی از آب و سرزمین‌های مرطوب نیستند؛ آن‌ها حافظه مشترک طبیعت و انسان‌اند، جایی برای آرامش روح و جان؛ اما وقتی این اکوسیستم‌های حیاتی خشک می‌شوند یا می‌میرند، تنها گونه‌های جانوری نیستند که از بین می‌روند بلکه بخشی از هویت و سلامت روانی انسان‌ها نیز دفن می‌شود. مدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست از ابعاد پنهان تخریب تالاب‌ها می‌گوید؛ جایی که غم از دست دادن یک اکوسیستم، به اندوهی عمیق‌تر در قلب انسان‌ها تبدیل می‌شود.
