گیل فام؛

از چندین‌سال پیش با توفیق حضورم در تشکل های حامی حقوق معلولین ،دریافتم که رابطه ی مستقیم واژه ی” مهندسی” با جامعه ی معلولین، مناسب سازی ست.چیزی که برای تقریبا تمام جامعه ما نیست حتی در باورمان هم . مثالی میزنم تا ساده گفته باشم مشکل چیست و ریشه اش در کجا…
در سالهای اخیر ،شاهد اجرای بیشتر همایش های جامعه معلولین در بزرگترین سالن همایش شهر رشت، سالن بانک صادرات، بودم که هر بار با ملاحظه ی محدودیت هایش و عدم امکان حضور افراد با محدودیت جسمی حرکتی بر روی سن اجرا و حواشی بسیار این محدودیت ،آن هم فقط به خاطر نداشتن یک رمپ کوچک ،باخود بسیار اندیشه کردم و هر بار زمزمه که ، سرمایه گذار این ساختمان عظیم طبیعتا برای ساخت یک رمپ مشکل مالی نداشته، مهندسین طراح و مجری آن نیز طبیعتا سواد علمی و تجربه شان فرای این حرف هاست، بخشنامه و قانون نیز که الا ماشاا… پس چگونه است که اینجا رمپ ندارد.!!!
و پاسخ ، یک جمله ی کوتاه ست، مناسب سازی ، مناسب سازی فکری نشده ایم که لازمه ی هر مناسب سازی فیزیکی ست،چه اینکه خیلی هامان‌ از ابتدای دوره ی آموزش پیش دبستانی و دبستانی و دبیرستانی ، حتی یک فرد با محدودیت های جسمی حرکتی و یا با قابلیت ذهنی متفاوت را در کنارمان ندیده ایم ، از نیازهایشان درکی نداریم و هیچ وقت با آنها دوستی نکرده ایم… یعنی نظام آموزش مان نگذاشته ، خانواده هاشان نخواستند ، خانواده هامان نگذاشتند…مردم ما ، با فرهنگ پذیرش این عزیزان بیگانه اند ، هر چند نمیشود پیشرفت های سال های اخیر را نادیده گرفت.
طبیعتا به همین دلایلی که میدانستید و اکنون به آن می اندیشید ، در دانشگاه نیز آنها را در کنارمان نداشتیم ، تازه اگر همه ی اینها هم بوده ،خیلی هامان باور به این را نداشته و هنوز نیز ،که فردی با این شرایط را ، چه رفتن به روی سن ، چه رفتن به سینما ،چه رفتن به ادارات و چه پول گرفتن از عابر بانک و چه رفتن به پارک و پیاده رو و دستشویی عمومی وچه های غلط بسیار ذهن های خودخواه ما…
اما این تصاویر مربوط است به بازی حمایتی جامعه فرهیخته مهندسین‌ و پزشکان لاهیجان ، با نازنین های سندرم داون دیارشان ، همان مناسب سازی فکری که‌ لازمه ی هر مناسب سازی فیزیکی‌ست ، آن وقت دیگر حتی به بخشنامه‌ و قانون هم دیگر نیازمان نیست.
چیزی که مهندسان لاهیجی ما بر آن سنگ تمام گذاشته اند و خواستم این‌را به مناسبت روز مهندس برایشان بنویسم و از همه شان بخواهم ، برای هر سازه ایی که میسازند ، دقت و باور داشته باشند که روزی فردی با محدودیت جسمی حرکتی ، ناشنوایی ، نابینایی و…از آن استفاده خواهد کرد.
روز مهندس مبارک

🖋 ” پیله ور جاوید ” ، فعال اجتماعی در حوزه ی حمایت از افراد با سندرم داون