دریاچه ارومیه سال‌هاست در معرض خطر قرار دارد و تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد این دریاچه بخش زیادی از مساحت آب خود را طی سال‌های اخیر از دست داده است. اما وزیر ارتباطات اعلام کرده است که با هوشمند‌سازی کشاورزی در منطقه، می‌توان این دریاچه مهم جهان را از نابودی نجات داد.
محمدجواد آذری‌جهرمی که به آذربایجان غربی سفر کرده است تخمین زده که با آبیاری هوشمند ۳۵درصد در مصرف آب کشاورزی صرفه‌جویی می‌شود. براساس محاسبات، میزان آب صرفه‌جویی‌شده با کشاورزی هوشمند از موجودی آب دریاچه ارومیه بیشتر خواهد بود. آن‌طور که وزیر ارتباطات اعلام کرده است سالانه ۵میلیون مترمکعب آب در بخش کشاورزی این استان مصرف می‌شود. با تخمین صورت‌گرفته می‌توان با کمک فناوری‌های جدید ۵/۱میلیارد مترمکعب آب در کشاورزی این منطقه صرفه‌جویی کرد. هم‌اکنون تخمین زده می‌شود کمتر از ۵/۱میلیارد مترمکعب آب در دریاچه وجود دارد. هوشمند‌سازی آبیاری در کشاورزی، بخشی از تفاهم‌نامه‌ای است که چندی پیش ۲ وزارتخانه ارتباطات و کشاورزی با هم امضا کردند تا استفاده بهینه از منابع کشور وارد فاز جدیدی شود.
چرا آبیاری هوشمند؟
به گزارش همشهری،در بسیاری از مناطق کشور با وجود کمبود شدید آب در گوشه و کنار جهان، همچنان برای کشاورزی از روش‌های سنتی و قدیمی استفاده می‌شود. اما در کشاورزی هوشمند جایی برای استفاده بی‌مورد از منابع باقی نمی‌ماند. یک بخش مهم از کشاورزی مدرن، آبیاری هوشمند است. آبیاری هوشمند در واقع سیستمی است که آبیاری زمین مورد نظر را با توجه به نیاز آن زمانبندی می‌کند. برخلاف کنترلرهای آبیاری قدیمی که براساس برنامه‌ها و تایمرهای از پیش‌تعیین‌شده عمل می‌کنند کنترلرهای آبیاری هوشمند، آب و هوا، شرایط خاک، تبخیر و میزان آب مورد نیاز گیاه را می‌سنجند و به شکل خودکار زمانبندی آبیاری را برای شرایط حال حاضر محل تنظیم می‌کنند.
حسگرهای متنوعی در کشاورزی فناورانه به‌کار گرفته می‌شود. بخشی از این سنسورها در مناطق مختلف زمین نصب می‌شوند تا کیفیت و رطوبت خاک را بسنجند و آن را با میزان آب مصرفی در زمین مقایسه کنند. در نهایت هوش مصنوعی می‌تواند برنامه‌ای برای آبیاری از زمین ارائه کند.
سامانه‌های پایشی دیگر نیز با سنجیدن وضعیت درختان و محصولات، روی درست بودن این برنامه نظارت می‌کنند. دستگاه‌های مکان‌یاب (GPS)، حسگرهای گوناگون و تجهیزات سنجش اَبَرداده (Big data) و… جزو ابزارهایی هستند که با ورودشان به زمین‌های کشاورزی، باعث بهبود عملیات می‌شوند و کارشان، سنجش وضعیت زمین، محصول، خاک و نیازهای هرکدام از محصولات است. با پایش وضعیت زمین می‌توان فهمید محصول در کدام بخش زمین کال است تا فقط به آن قسمت، آب رساند و رسیدگی کرد. فناوری با دقیق‌تر‌شدن روی جزئیات و سنجش اطلاعات دقیق زمین، باعث صرفه‌جویی می‌شود. درنهایت، کیفیت محصول و خاک و سلامت بذر نیز با همین تجهیزات قابل‌اندازه‌گیری هستند.
کمک گرفتن از اینترنت اشیا
عبارت «اینترنت اشیا» یا IoT که این روزها نامش را زیاد می‌شنویم به اینترنت چیزها هم مشهور است. اینترنت چیزها، به این مسئله اشاره دارد که اشیا و وسایل محیط پیرامون‌مان می‌توانند همگی به اینترنت متصل شوند و توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت می‌توان آنها را کنترل و مدیریت کرد. این سامانه در موارد زیادی استفاده می‌شود اما برای کشاورزان از این نظر مفید است که می‌توان تمام داده‌ها را که مقدارشان زیاد است، تهیه کرد و آن را به ساده‌ترین شکل ممکن برای باغدار یا کشاورز توضیح داد. در واقع تجهیزات کشاورزی و حسگرهای مختلف که به‌صورت آنلاین هستند کشاورزان را برای بهره‌وری بیشتر با مصرف آب کمتر کمک می‌کنند.
