قاچاق اعتماد؛ وقتی تیغ دلالان به جان اعتبار برنج شمال می‌افتد

وقتی ۱۲ و ۱۶ تُن برنج بی‌هویت در انبارها کشف می‌شود، مسئله دیگر قاچاق کالا نیست؛ مسئله قاچاق اعتماد است. اعتمادی که سرمایه اصلی برنج شمال بوده و امروز قربانی سود کوتاه‌مدت دلالان شده است

گیل فام / کشف ۱۲ هزار کیلوگرم برنج قاچاق از یک انبار در شهرستان آستانه‌اشرفیه، آن‌گونه که پلیس امروز اعلام کرد، در ظاهر یک خبر انتظامی است؛ اما در باطن، نشانه‌ای هشداردهنده از زخمی عمیق‌تر در بازار برنج شمال کشور. بازاری که اعتبارش نه در تابلوها و برچسب‌ها، بلکه در اعتماد تاریخی مصرف‌کننده شکل گرفته است.

این کشف، تنها چند روز پس از شناسایی یک واحد صنفی متخلف دیگر در همین شهرستان رخ می‌دهد؛ جایی که ۱۶ تُن برنج ثبت‌نشده، اعم از داخلی و خارجی، خارج از سامانه‌های رسمی نگهداری و عرضه می‌شد. تکرار این حجم از تخلف در یک جغرافیای مشخص، دیگر «اتفاق» نیست؛ نشانه یک الگوی سوداگرانه است که آرام و حساب‌شده در حال کار است.

برای اعتبار برند برنج شمال نمی‌توان تاریخ تولد یا سن مشخصی تعریف کرد؛ این اعتبار نه محصول یک کمپین تبلیغاتی، بلکه برآمده از قرن‌ها برنج‌کاری در ایران‌زمین و پیوند آن با فرهنگ، معیشت و ذائقه مردم است. اعتباری که در بازار، نه با عدد سال، بلکه با اعتماد مصرف‌کننده معنا پیدا کرده است.
اما همین سرمایه ناملموس، امروز بیش از آنکه در معرض فرسایش تدریجیِ زمان باشد، هر روز زیر تیغ دلالی قرار می‌گیرد؛ دلالی‌ای که با مخدوش‌کردن هویت برنج، جعل نام و پنهان‌کاری در زنجیره عرضه، اعتماد عمومی را ذره‌ذره می‌تراشد؛ اعتمادی که اگر فروبریزد، با هیچ برخورد مقطعی و هیچ پرونده قضایی به‌سادگی بازسازی نخواهد شد.

سؤال کلیدی اینجاست: این برنج‌های قاچاق و بی‌هویت قرار بود با چه نامی به دست مصرف‌کننده برسند؟ تجربه بازار نشان می‌دهد که پاسخ، اغلب نام‌های آشنا و پرفروش است؛ نام‌هایی که کشاورزان شمال سال‌ها برای حفظ کیفیت و اعتبارشان هزینه داده‌اند. سود اصلی این چرخه، نه از تولید، بلکه از جعل هویت کالا به دست می‌آید.

ضربه نهایی این بازی فقط متوجه مصرف‌کننده نیست که برنجی با کیفیت نامعلوم و قیمت بالا می‌خرد؛ آسیب بزرگ‌تر متوجه کشاورزی است که صادقانه تولید می‌کند، اما محصولش در بازاری آلوده به بی‌اعتمادی عرضه می‌شود. در چنین شرایطی، تفاوت میان برنج اصیل و برنج تقلبی در ذهن بازار کم‌رنگ می‌شود و این خطرناک‌ترین پیامد دلالی است.

برخوردهای انتظامی و قضایی، اگرچه ضروری است، اما تا زمانی که شفافیت در زنجیره نگهداری، ثبت و عرضه برنج به یک قاعده غیرقابل دور زدن تبدیل نشود، این چرخه بازتولید خواهد شد. آنچه امروز در انبارها کشف می‌شود، تنها برنج قاچاق نیست؛ قاچاق اعتماد عمومی است؛ اعتمادی که سرمایه واقعی برنج شمال محسوب می‌شود.

پوریا فرهش

لینک کوتاه : http://gilfam.ir/?p=46050

مطالب مشابه

آثار راه یافته به بخش نهایی دومین جشنواره‌ عکس لاهیجان اعلام شد

کمیته آموزش مدیریت پسماند شهرستان املش با هدف فرهنگ‌سازی و کاهش زباله در مبدا تشکیل شد

موعظه روی پیکر یک کوهنورد؛ وقتی مرگ دیگران، ابزار اثبات عقلانیت ما می‌شود

محیط زیست با بیانیه حفظ نمی‌شود؛ فاصله نگران‌کننده میان گفتار و عمل در گیلان

وقتی تفنگ از قانون جلو می‌زند؛ خالجیر شلمان در محاصره شکار غیرمجاز و سکوت متولیان حیات‌وحش

ثار راه یافته به بخش نهایی دومین جشنواره‌ عکس لاهیجان اعلام شد

تأکید بر نقش حیاتی یخچال‌های طبیعی در امنیت آب و غذا

“رنگ مادر” توسط بانوان هنرمند لاهیجان بر بوم نقاشی نشست

سطل زباله مکانیزه برای لاهیجان

حمایت از تالاب‌های ایران سورپرایز ویژه استقلال وملوان / نقش باشگاه‌های ورزشی در فرهنگ‌سازی محیط زیست