رستگاری با فیلتر سیگار

درود بر دوستان کتاب خوب؛
دوست عزیزی دارم که با اجازه از او و توضیحاتی که خودش به من داد ماجرایش را برایتان می نویسم؛
به گفتهٔ خودش وقتی ۱۵ سال معتاد به انواع مواد مخدر از جمله هروئین بوده، یعنی از سال های آخر دبیرستان این مشکل شروع شد و با فوت پدر و مادر شکل جدی تری به خود گرفت.
در این مدت یک بار اقدام به خودکشی و حلق آویز کردن خود کرد که خوشبختانه به کمک همسایه ها نجات پیدا کرده بود.
خواهر و برادران هم که احساس گناه و عذاب وجدان داشتند همت می کنند و برادر تنهای خود را برای ترک اعتیاد به چند مرکز ترک اعتیاد می برند تا شاید گشایشی شود اما هیچ درمانی کارساز نمی افتد.
پس باید راهی دیگر را در پیش می گرفتند که موثرتر و تضمین شده تر باشد و چه بهتر از تعویض خون برادر ، اما بعد از گذشت مدتی از درمان و تعویض خون تازه، متوجه می شوند که این هم نشد. مشکل خیلی جدی تر از اینها بود.
حال دوست عزیز ما می ماند و ساختن و سوختن یا سوختن و ساختن.
هرچه بیشتر قرص می خورد، دردش قرص تر می شد، سقوط در سیاهچال انزوا ! و چقدر سخت است!
او که بر لب صخره ی مرگ ایستاده یکبار دیگر شانس خود را برای حلق آویز کردن و مرگ آزمایش می کند، اما یکبار دیگر، همسایه ای دیگر از پنجره خانه اش او را می بیند و فرشته نجات او می شود.
درست گفتم، نجات؟
آیا می توان بازگشت به این زندگی را نجات نامید؟
کسی که از چشم خودش افتاده آیا در چشم دیگران هنوز جا دارد؟
آیا بازگشت به تلخ گفتن و تلخ کشیدن و تلخ شنیدن را باید نجات نامید؟
او باز هم نمرد اما مرگ را در سرتاپای او می شد دید.
خط و نشان مرگ روی دستانش پیدا بود.
او می گوید:
(من مجلس ختم خودم را بارها دیده بودم.)، بچه که بود از آمپول می ترسید و حالا از نبود آمپول…
بچه که بود گاهی پای کارتون تلویزیون می خوابید و حالا که بزرگ شده گاهی توی کارتن خیابان می خوابد…
او می گوید:
یک شب در اوج نکبت و خماری روی جدول پیاده رو نشسته بودم، خیابان خلوت و جیب من از خیابان خلوت تر، حتی آرزوی یک نخ سیگار داشتم، از دور فرشته نجاتم را دیدم، مردی را دیدم که به من نزدیک می شد، نزدیک و نزدیکتر با یک نخ سیگار بر لب، بزرگترین آرزوی یک مرد!!! که من باشم این بود که سیگار از لبان این فرشته نجات بیفتد تا من با برداشتن آن رستگار گردم.
کم نعمتی نیست، کشیدن سیگار در اوج خماری!
سیگاری افتاده از دهان کِی؟
مهم نیست…
اما او که نزدیک شد متوجه شدم یک مرد افغان، ساکن خیابان پایین تر است، سیگار بر لب از جلوی من رد شد، از او سیگار طلب کردم، اما …
با عبور او امید من هم به یأس تبدیل شد، با حسرت از پشت سرش به او و سیگارش نگاه می کردم . فرشته یی که پرید و رفت!
بعد از چند متر رفتن آرزوی یک مرد !!! برآورده شد، و مرد افغان سیگار به آخر رسیده را کف خیابان انداخت.
مانند شاهینی تیز چنگال فیلتر سیگار را برداشتم و با اشتهای تمام سه پک محکم بر جنازه سیگار زدم اما چقدر زود تمام شد و مرد افغان هم دورتر و دورتر شد.
ناامید و خمار به خانه برگشتم. داخل خانه که شدم ‌ طبق معمول قاب عکس خودم را دیدم که در آغوش پدر و در کنار مادر بر دیوار خانه لبخند می زند.
لرزشی عجیب به جانم افتاد‌. آیا من همان کوچولویِ شیرینی بودم که تولدم بعد از چند سال آرزوی پدر و مادرم بود؟
در یک لحظه همه آنچه چند دقیقه قبل بر روی جدول خیابان اتفاق افتاده بود از جلوی چشمم گذشت.
خماری، مرد افغان، سیگار، من، فیلتر بر زمین افتاده و …
مرگ بر خائن!
من خائن به آرزوهای پدر و امیدهای مادر بودم.
من خائن به سرنوشت خودم بودم.
خدایا من چقدر پست شده ام؟
چقدر ننگ شده ام؟
خماری، مرد افغان، سیگار، من، فیلتر بر زمین افتاده …
وای وای
باغ آفت زدهٔ من نیاز به آفت کش داشت و آن فیلترسیگار برای من آفت کش بود.
زنده باد غرور، زنده باد تعصب و زنده باد آرزوی پدر و امید مادر.
اتفاقی که باید بیافتد افتاد، فیلتر افتاده کف خیابان همان اتفاق بود.
زندگی جز صحنه ی دیدار ما با خودمان نیست!
و آن شب، شبِ دیدار من با خودم بود
اولین بار بود که خودم را ملاقات می کردم. بی پرده و رو در رو، دیدار دو مرد.
مرحوم مادرم می گفت تو شب به دنیا آمدی و حالا هم شب بود.
آن شب ، شب تولد من بود، من دوباره به دنیا آمدم، اما این بار نه در بیمارستان، که بر روی جدول کنار خیابان.
چه تولدی …
چه زایشی …
آن شب من یکبار دیگه متولد شدم آنهم برروی جدول کنار خیابان.
مامای من یک فیلتر سیگار بود!
من به نقطه ای رسیدم که باید می رسیدم.
معجزه ای در آن شب رخ داد، آنچه که فیلتر سیگارِ کف خیابان با من کرد، هیچ دارو، پزشک، روانشناس و تعویض خونی قادر به انجامش نبود.
تو از خواستن بگو، من توانستم را برایت صرف می کنم.
سخت بود، خیلی سخت بود اما من برگشتم.
حافظ عزیز می گوید:
نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
غلام همت سروم که این قدم دارد

من به باغ صنوبران آزاد برگشتم.
من در باغ خزان زده خود، بهار را دیدم که شکوفه می زد، بخت خواب زده ام بیدار شد و دولت وصال را یافتم.

این دوست عزیز و پاک من امسال چهاردهمین سال تولد و پاکی خودش را جشن گرفت و در این سال ها عامل تولد و پاکی دهها تن از عزیزان و برادران من و شما شده است.

از فیلتر سیگار تا رستگاری راهی نیست، اگر من و شما بخواهیم

هرکجا عشق آید و ساکن شود
هر چه ناممکن بود،ممکن شود

از سری یادداشت های گنجشکک اشی مشی

لینک کوتاه : http://gilfam.ir/?p=930

مطالب مشابه

پرداخت ۶۳ میلیارد تومان تسهیلات به دهیاری‌ها | پیش‌بینی ایجاد بیش از ۲ هزار شغل جدید در روستاهای گیلان در سال ۱۴۰۴

پنجمین همایش بزرگداشت میرزا کوچک خان جنگلی در لاهیجان با پرداختن به نقش زنان در نهضت جنگل برگزار شد

تلفیق طبیعت‌گرایی و یادمان شهدا در میدان جهاد رشت

شهردار لاهیجان چهره برتر مدیریت پسماند کشور شد

گامی نوین در رضوانشهر برای حفاظت از طبیعت

نمایشگاه «پروانه‌های بازیافتی رنگارنگ» در لاهیجان گشایش یافت

خیابان چای در لاهیجان نامگذاری شد

پایان جشنواره چای در لاهیجان؛ شروع دوباره پرسش‌ها از سیاست‌های معطل مانده

ناصر مسعودی درگذشت

فعال‌سازی دو کمیته آموزش و نظارت برای ساماندهی پسماند در بخش رودبنه